Chwila

Oto jest chwila bez imienia;

drzwi się wydęly i zgasly.

Nie odróżnisz postaci w cieniach,

w huku jak w ogniu jasnym.

Wtedy krzyk krótki zza ściany,

wtedy w pologę - skalę

i ciemność wyplynie jak z rany

i w loskot wozu - cialo.

Oto jest chwila bez imienia

wypalona w czasie jak w hymnie.

Nitką krwi jak struną - za wozem

wypisuje na bruku swe imię.

                                       K.K.Baczyński